One Great Love 3

by: FUGI

Pauna: Nais ko po muna humingi ng sorry sa late update, nagkasakit po ako ng two week, body malaise at flu, salamat sa mga patuloy pa rin nagkokomento sa chapter’s 1 & 2 na si na :

   ---->Sam1308 at Aizen Dave Avila (eto na po.. hehehe)

----->  --makki-- (hello po!) 

--  ---->youcancallmeJM (namiss ko din mga comment nyo:)

     ---->Yume (namiss ko kayong lahat:)

     ---->Jiru (yung names po na ginamit ko dito ay mga pangalan na paborito ko at gusto ko ipangalan sa magiging anak ko kung magkakameron man.. hehe, opo hindi ko po nakakalimutan, baka dito ko na ikaw maisama at maging character ka dito.. pero basta, kaya abangan mo. Hehe)

    ---->Jemyro (hi po!)

Authors Notes: Nais ko muna humingi ng paumanhin sa kadahilanang hindi ako nakapag-update agad para sa IKALAWANG LIBRO ng IAAP, promise mo tatapusin ko iyon, kaso bago ko ulit buksan ang bagong pahina sa buhay nina FUGI at IAN, nais ko munang ihandong ang isang napakagandang LABSTORI na nilikha ng aking malikot na imahinasyon (napakaganda kasi, kasi naisip ko sya??? pwede na ba iyon na rason? hehe)

Disclaimers: The story is purely fiction, the ideas suddenly invaded my mind while I am alone sitting on a bus going to manila (hahaha, loner lang ang peg!).

_______________________________________________________________________________

 

"E-eto panyo oh!" ang mahinang nasabi nito..

Hindi naman agad narinig ito ni Calyx hanggang sa may maramdaman na lang niyang may sumasagi sa kamay nya na tumatatakip sa mukha niya. Nang matanggal niya ang mga kamay na nakaharang sa kanyang mga mata ay tumambad sa kanya ang isang kulay asul na panyo na agad namang binaybay ng kanyang paningin pataas sa kung sinuman ang taong iyon.

Agad agad na nagbawi ng tingin si Calyx ng magtama na ang paningin nila ng taong nasa harap at kaagad na nagpunas ng luha dahil ayaw nya makita siya nito.

“Eto oh! panyo” ang pag-alok ng lalaki kay Calyx

“Bakit ka nandito?” natanong nalang nito

“Sasagutin ko lang ang tanong mo pagtinanggap mo na itong panyo, oh! Hindi na kaya ng kamay mo lang ang mga luha dyan sa mata mo oh!” ang may halong pagbibiro nito para sana pagaanin ang atmospera sa paligid nilang dalawa

“May sakit ka ba? Kanina lang kung maka...” hindi na ito pinatapos ng kausap at pinutol na agad siya nito

“Kaya nga ako nandito” huminga ito ng malalim kasabay ang pag-upo sa bench kung saan nakaupo kanina si Calyx bago pinagpatuloy ang sasabihin

“Tinamaan ako sa huling sinabi mo kanina kaya” ang simula nito na siningitan naman agad ni Calyx

“Buti naaapektuhan ka pa kala ko kasi” na hindi na naman niya natapos sa kadahilanang sumapaw na muli si Joss

“Sorry!” mahina pero halos bbumingi kay Calyx at nagpatameme sa kanya

Halos matigilin siya sa narinig na iyon, naramdaman niya ang sincerity sa paghingi nito ng paumanhin sa kanya

“Pasensya na sa inasal ko kanina” paharap at pagpapatuloy nito na sinabi kay Calyx na ngayon at magkatinginan na ng mata sa mata

Agad nagbawi ng tingin si Calyx dahil sa hindi niya matagalan ang tingin na iyon ni Joss, may kung anong kalungkutan itong nakikita sa mga mata nito.

“O..ok na yun! Pasen...pasensya na din sa inasal ko ngayon sayo” medyo nag-stammer na nasisaad ni Calyx habang ang tingin ay nakatingin sa malawak at magandang tanawin

Katahimikan, nakakabinging katahimikan ang sumunod na naghari sa pagitan ng dalawa, parang nagpapakiramdaman kung sino ang unang babasag at mag-oopen ng conversation at nang hindi na makatiis si Joss at may ogusto sana syang sabihin ay bigla namang umentrada si Calyx

“Kalimutan na lang natin ang mga nangyari” simula nang huli

“At magpanggap na lang tayo na hindi magkakilala, para wala na lang gulo, sige na aalis na ako” huling mga salitang binitawan ni Calyx bago tuluyan tumayo at naglakad palayo sa kinaroroonan ni Joss na natulala sa mga sinabi nito at ang nagawa nya na lang ay pagmasdan ang papalayong si Calyx.

-o-o-o-o-

Habang nasa loob ng elevator si Joss at pumapasok pa rin dito ang huling sinabi ni Calyx sa kanya na taliwas sana sa gusto nya mangyari, ang maipagpatuloy sana ang pagkakaibigan nila pero mukhang negative na dahil sa mga nagawa nito sa huli.

Nagising na lang siya sa malalim na pagmumuni-muni ng tumunog na ang elevetor that signals na nasa floor na sya kung nasaan ang unit nya.

Nang mapatapat siya sa pintuan ng unit nya ay hindi napigilang tingnan ni Joss ang kabilang pinto kung saan naroroon si Calyx at na pabuntong hininga na lang ito. Isinalpak na nito ang susi at ng akmang bubuksan na niiya ang pinto at kasabay naman ng pagbukas ng pintuan ni unit ni Calyx na nakapagpalingon kay Joss at nagtama ang kanilang mata

Agad namang umiwas si Calyx at agad na dumeretso sa paglalakad pagkasara nya ng door ng unit nya, talagang pinanindigan na nito ang sinabi na magpretend na lang silang hindi nila kakilala ang isat isa sa tumuwing kukrus ang mga landasin nila

-o-o-o-o-

Naging mabilis ang takbo ng mga araw at kinabukasan na ang pagsisimula ng klase, bagong pakikibaka ito para kay Calyx

Nasa patio sya nang mga sandaling iyon habang iniisip ang mga mangyayari kinabukasan

“Sana maging ok ang lahat” naibulong nya sa sarili habang pinagmamasdan ang mga naglalakihang building at mga kumikinang na mga ilaw sa harapan niya

Hindi agad napansin ni Calyx ang presensya at mga mata na nakatingin na pala sa kanya ng mga sandaling iyon hanggang sa mapalingon siya sa gawi kung saan naroroon ang terrace ng katabi niyang unit at nakita ang taong matagal na rin niyang hindi nakikita, si Joss

Babati sana ang huli ng bigla bigla itong nagpatiuna pabalik sa loob ng unit nito at nagsara na ng sliding door kasabay ang kurtina na agad ikinalumo ni Joss

“Wala na talaga.” naiiling nitong sagot

-0-0-0-0-

Nagising si Calyx sa tunog ng alarm clock niya at agad naghanda para sa first day of school niya. Inuna niyang magluto ng kakainin niya (marunong siyang magluto dahil sa yaya niya, kaya nakahiligan at ngayon nga ay pagyayamanin pa niya ito sa pagkuha ng kursong mag-e-enhance nito).

Kakaibang saya ang nararamdaman ni Calyx pag nasa kusina siya habang nagluluto, sobra niya itong na-eenjoy. Umabot ng halos kalahating oras bago pa sya nakapaghain at nakakain ng breakfast. Sunod niyang ginawa ay nagpahinga ng konti bago maligo at ng matapos ay nagbihis at inihanda na ang mga gagamitin niya at nang matapos na lahat ay humarap ito sa life size mirror niya at ngumiti habang nagwiwika ng

“This is it!” at tuluyan na syang lumabas ng condo nya, dire-diretso patungong elevator at nang matapat at malayo pa ang floor kung nasaan ito para magserbisyo.

Nang mapatapat na sa kanya at bumukas na ang elevator na iyon iyon ay nagulat siya nang bigla bigla ay may humawak sa braso nya at bigla bilga siyang hinila papasok doon kasabay ang mabilisang pagkilos ng humila sa kanya at pinindot agad ang close button ng elevator na iyon.

Sobrang pagkagulat naman ang namayani kay Calyx ng matunghayan kung sino ang taong iyon at ng magtama ang kanilang paningin ang nakangiting si Joss ang bumungad sa kanya

“Joss!” naibulong nito

“Good morning!” nakangiti nitong bati sa kanya

Itutuloy......